List do Kościoła w Smyrnie

⁸ Aniołowi Kościoła w Smyrnie napisz:
To mówi Pierwszy i Ostatni,
który był martwy, a ożył:
⁹ Znam twój ucisk i ubóstwo –
ale ty jesteś bogaty –
i [znam] obelgę wyrządzoną przez tych, co samych siebie zowią Żydami,
a nie są nimi, lecz synagogą szatana.
¹⁰ Przestań się lękać tego, co będziesz cierpiał.
Oto diabeł ma niektórych spośród was wtrącić do więzienia,
abyście próbie zostali poddani,
a znosić będziecie ucisk przez dziesięć dni.
Bądź wierny aż do śmierci,
a dam ci wieniec życia.
¹¹ Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.
Zwycięzcy śmierć druga na pewno nie wyrządzi szkody.

Smyrna, korona Azji. Trzykrotnie zakładana, umierała i zmartwychwstawała. Miasto piękna, kultu cesarzy i miasto cierpienia. Miasto mirry wstrząsane wybuchami sejsmicznymi. Miasto Polikarpa i Ireneusza. Do ciebie przyszedł „Pierwszy i Ostatni”, poza którym nic nie ma sensu. Miasto bogate ubóstwem chrześcijan. „Jakby ubodzy a wzbogacający wielu, jak ci co nie mają nic a posiadają wszystko”. „Przestań się lękać tego, co będziesz cierpiał”. Wykaż się lojalnością miasto sławione przez Cycerona jako najwierniejsze spośród miast sprzymierzonych. „Nie lękajcie się. Otwórzcie drzwi Chrystusowi”. Lęki Kościoła o przyszłość, o  umierającą Europę, o gasnącą nadzieję, o cichą apostazję. Tak Kościół dziś powtarza lekcję Smyrny wiernej i ubogiej. Tak kenoza Chrystusa wyznacza najwłaściwszy sposób istnienia Kościoła. Tak trzeba pozbyć się wszelkich podpórek. Zrezygnować z doczesnego sukcesu, stać się bezbronnym. „Przestań się lękać tego, co będziesz cierpiał”…

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.