Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa.

Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”.

Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja”.

Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.

Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.

Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli.

A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”.

Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Zrobić wszystko co powie Jezus. Nie cokolwiek nam się podoba, co nam pasuje, co nam się wydaje, jak uważamy. Nie poprawiać Jezusa, nie robić więcej niż On nam mówi. Nie dać się ponieść ambicji, która może jak skrzydła Ikara wznieść nas zbyt wysoko. Tylko, albo aż to, co powiedział Jezus. Słudzy byli blisko i zaufali słowu. Nic lepiej i mądrzej, nic na własną rękę. Wielu jest zimnych, kamiennych i pustych jak stągwie bo wiedzą lepiej. I nie dzieje się cud. Na nasze szczęście Bóg widzi cud, tam gdzie my dostrzegamy tylko zimny kamień.
„Jakież wino te skromne dzbany mogły zapowiadać”.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi